ارزیابی اثر محلول پاشی اکسید روی به فرم معمول و نانوذرات بر فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی و محتوای پرولین در دو رقم zea mays l. تحت تنش شوری

به منظور بررسی اثر محلول پاشی اکسید روی به دو فرم معمول و نانوذرات بر واکنش دو رقم ذرت به شوری، آزمایشی گلدانی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار اجرا شد. عوامل آزمایشی شامل دو رقم ذرت (تودۀ بذری و سینگل کراس 704)، سه تیمار تغذیۀ برگی (محلول پاشی اکسید روی به فرم معمول، به فرم نانوذرات و تیمار عدم محلول پاشی آب مقطر) و سه سطح شوری (صفر، 75 و 150 میلی مولار کلرید سدیم) بود. وزن خشک اندام هوایی در اثر شوری کاهش یافت و این کاهش در رقم سینگل کراس 704 بیشتر از تودۀ بذری بود. محتوای پرولین، مالون دآلدئید و فعالیت آنزیم های سوپراکسید دسموتاز، کاتالاز و آسکوربات پراکسیداز برگ در واکنش به تنش شوری افزایش یافت. میزان افزایش محتوای پرولین و فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی در رقم تودۀ بذری در مقایسه با رقم سینگل کراس 704 بیشتر بود. محلول پاشی اکسید روی به دو فرم معمول و نانو سبب افزایش وزن خشک اندام هوایی و فعالیت آنزیم سوپراکسید دسموتاز هر دو رقم شد. صرف نظر از رقم، میزان افزایش فعالیت آنزیم آسکوربات پراکسیداز تحت تنش شوری در اثر محلول پاشی اکسید روی به فرم نانوذرات نسبت به فرم معمول آن کمتر بود. نتایج این آزمایش نشان داد که افزایش محتوای پرولین و فعالیت آنزیم های آنتی­اکسیدانی تودۀ بذری ذرت تحت تنش شوری بیشتر از سینگل کراس 704 بود. همچنین نتایج مطالعۀ حاضر بیانگر تأثیر مثبت و بارزتر فرم نانوذرات اکسید روی بر ارقام ذرت بود.